Introduction

 -What is the value of play and friendship?

 -In this story, Hector evolves. 

-But, in which way?

-They offer him love, imagination, knowledge, and education. What precious and eternal treasures, right?

-Yes, sure! Does this truth apply in the real world, too?  

Once upon a time, there was a beaver called Hector. He lived on the riverbank like Pepi the gosling. (We have met Pepi in the previous story). Hector and Pepi were good friends.

One day they were playing in the river, splattering. Earlier, they were pretending to be astronauts, angels, lions, firefighters. They were both so happy!

Later, Hector’s mood changed. Pepi noticed it, so she asked: “Hector, what makes you feel worried? You look melancholic”.Hector replied: “My sweet Pepi, I will talk to you with honesty. You are my best friend, and I know that you will not make fun of me. I’m so glad when we play and pretend to be other characters. It’s so nice to dream up with you. But, when I come back, I

sometimes realize that I am missing something. I find something new in fantasy that I can not bring back to reality “.

“This sounds very harsh and true,” Pepi replied.

“Yes, I know. But, two days ago something happened, and I want to share it with you. Do you see the owls that everyone calls wise? Do you know how they become wise? Well, I know! One night I did not sleep as I wanted to go and meet them. I have always admired them. So I went to their settlement. They finished their meal, they gathered close to each other and said: “Now, school time! Today we are going to study the stars and do geometry. We will use the star formations as a tool. During the break, we will imagine that we are stars! We are going to play roles and have lots of fun! This game will help us assimilate the lesson”.

So Pepi, what do you think? Isn’t it awesome? I spoke to them, and they invited me that night. Everything was magical and exciting”!

 Pepi replies: “I did not know this! So cool! Will you take me one night with you to go to the owls?”

“Yes, of course, we will go together! You are my best friend! But do you know what else I thought? I need owls’ advice to start a school for the animals of the day. Every animal should take part. We will learn new languages, invent new tools, and so on. Playing games will be very important, too. So what do you say, my friend”? “Yes”! Pepi said, “ I can add trips and celebrations, Hector”!  

Hector’s sadness transformed into enthusiasm, joy, and creativity next to Pepi. School brought some imagination and connection into the real world. It also allowed gaining and sharing valuable knowledge. 

Time to play

  1. What games do you like to play with your friends?
  2. Do you wish that your fantasies were real sometimes?
  3. Does school bring you closer to your friends?
  4. Tell me three games you can play that are related to school lessons.
  5. Draw or describe how you imagine the school of animals.
  6. Do you want to write a short story about a trip that all the animals went on?
  7. Do you think it would make sense if they exchanged students with the night school? Or would all students fall asleep during the lessons?

Ο Έκτορας ο κάστορας και η Πέπη το χηνάκι

-Τι αξία έχει το παιχνίδι  και η φιλία; 

-Στην ιστορία αυτή, εξελίσσουν το άτομο. -Με ποιο τρόπο; 

-Του προσφέρουν  αγάπη, φαντασία, γνώση και παιδεία. Πόσο πολύτιμοι κι αιώνιοι θησαυροί! 

-Μήπως αυτή η αλήθεια ισχύει και στον πραγματικό κόσμο; 

Μια φορά ήταν ένας κάστορας που τον λέγανε Έκτορα και ζούσε στις όχθες ενός ποταμού. Εκεί ζούσαν και πολλές χήνες όπως η Πέπη που είχαμε δει σε προηγούμενη ιστορία και ήταν πολύ καλοί φίλοι. 

Μια μέρα έπαιζαν στο ποτάμι, η Πέπη πλατσουριζε κι ο Έκτορας ροκάνιζε τα ξυλα, είχαν γίνει νωρίτερα αστροναύτες, άγγελοι, λιοντάρια, πυροσβέστες κι ευχαριστηθεί τόσο πολύ ! 

Κάποια στιγμή όμως η διάθεση του Έκτορα έπεσε κι άρχισε να νιώθει λυπημένος. Τον ρωτάει η Πέπη τότε: ” τι συμβαίνει , αγαπημένε μου φίλε Έκτορα και σκοτείνιασε το πρόσωπό σου”; 

Ο Έκτορας της απαντά: ” Πέπη μου γλυκιά θα σου μιλήσω ειλικρινά γιατί είσαι η καλύτερή μου φίλη μου και ξέρω πως δε θα με κοροϊδέψεις. Να, ξέρεις,  χαίρομαι  όταν παίζουμε και φανταζόμαστε όλους αυτούς τους χαρακτήρες! Είναι τόσο ωραίο να φτιάχνω όνειρα μαζι σου και να μεταμορφώνομαι. Όταν όμως επανέρχομαι καταλαβαίνω κάποιες φορές ότι κάτι μου λείπει. Βρίσκω μέσα στη φαντασία κάτι καινούριο που δεν  μπορώ να το μεταφέρω πίσω στην πραγματικότητα”.

“Ακούγεται πολύ σκληρό κι αληθινό αυτό που λες ” απάντησε η Πέπη. 

” Ναι, έτσι νιώθω όπως λες, όμως να, ξέρεις, προχθές μου ήρθε μια ιδέα και είναι και αυτό ακριβώς που θέλω να μοιραστώ μαζί σου. Βλέπεις τις κουκουβάγιες που όλοι τις λένε σοφές; Ξέρεις πώς γίνονται σοφές; Εγώ ξέρω. Ένα βράδυ δεν κοιμήθηκα για να πάω κοντά τους να τις γνωρίσω, παντα τις θαύμαζα. Πήγα λοιπόν στον οικισμό τους και είδα πως αφού τελείωσαν το γεύμα τους μαζεύτηκαν η μία κοντά στην άλλη και είπαν, “Ώρα τώρα για σχολείο , σήμερα θα μελετήσουμε τα αστέρια, θα κάνουμε γεωμετρία παρατηρώντας τους σχηματισμούς τους και στο διάλειμμα θα φανταστούμε ότι είμαστε εμείς αστέρια , θα παίξουμε ρόλους και θα είναι πολύ διασκεδαστικό. Ταυτόχρονα, το παιχνίδι αυτό θα μας βοηθήσει να συνειδητοποιήσουμε  αυτά που είχαμε διδαχθεί νωρίτερα χωρίς να δυσκολευτούμε “. Πώς σου ακούγονται όλα αυτά που σου λέω Πέπη μου; Κι επειδή έχω μάθει τη γλώσσα τους τούς μίλησα και με πήραν κοντά τους εκείνη τη βραδιά και ήταν όλα τόσο μαγικά και συναρπαστικά”!

Η Πεπη τότε του απαντάει : “Δεν το γνώριζα αυτό ! Τι ευχαριστη ανακάλυψη ήταν αυτή ! Θα με πάρεις μια βραδιά μαζί σου να πάμε στις κουκουβάγιες; “

“Ναι ,φυσικά και θα σε πάω αφού είσαι η καλύτερη μου, φίλη! Ξέρεις όμως τι επιπλέον σκέφτηκα ; Να, θέλω να τους πω να μας δώσουν ιδέες για να φτιάξουμε κι εμείς τα ζώα της μέρας το δικό μας σχολείο, να το σχεδιάσουμε για να  πηγαίνουν όλα τα ζωα, να μαθαίνουμε το ένα τη γλώσσα του άλλου, να βελτιώνουμε το περιβάλλον γύρω μας, να μαθαίνουμε ιστορίες από τους προγόνους μας που κάποιοι από αυτούς ήταν διαφορετικοί οργανισμοί από εμάς, και να παίζουμε όλοι μαζί στα διαλείμματα. Το παιχνίδι θα είναι πολύ σπουδαίο κομματι του σχολείου. Τι λες λοιπόν φίλη μου”; “Ναι, οπωσδήποτε λέει η Πέπη, και θα πηγαίνουμε κι εκδρομές και θα διοργανώνουμε και γιορτές”! 

Τότε  η λύπη του Έκτορα , μεταμορφώθηκε σε ενθουσιασμό, χαρά και δημιουργικότητα δίπλα στην Πέπη. Και όλα αυτά ήταν μόνο η αρχή για εκείνα που ακολούθησαν και τα αφήνω στη δική σας φαντασία ! 

Έτσι μέσα από το σχολείο ο Έκτορας κατάφερε να μετουσιώσει τη φαντασία  στον πραγματικό κόσμο, σε πολύτιμη  γνώση και σε σύνδεση με τα υπόλοιπα ζωάκια του δάσους!

Ώρα για παιχνίδι 

  1. Εσείς τι παιχνίδια σας αρέσει να παίζετε με τους φίλους σας; 
  2. Αυτά που φαντάζεστε στο παιχνίδι θα θέλατε να ήταν  πραγματικότητα μερικές φορές; 
  3. Το σχολείο σας φέρνει κοντά στους φίλους σας και στο παιχνίδι; 
  4. Πες μου 3 παιχνίδια που μπορείς να παίξεις που να έχουν σχέση με μαθήματα του σχολείου.
  5. Ζωγράφισε ή περιέγραψε πώς φαντάζεσαι το σχολείο των ζώων. 
  6. Γράψε μια μικρή ιστοριούλα για τη μέρα που πήγαν όλα μαζί εκδρομή. 
  7. Αν έκαναν ανταλλαγή μαθητών με το σχολείο της νύχτας πιστεύεις ότι θα είχε νόημα; Ή θα έπαιρνε όλους τους μαθητές ο ύπνος;