Introduction
This story is about the limits that young children need. The little explorers are full of energy and curiosity. Parents are trying to protect them from being hurt. Thus, they say “no” and “not” many times during the day. But “no” does not stop children from going on new missions. So, a creative and usually effective way is to say “yes” in a different sentence. Children calm down because they feel that their parents meet their needs. And parents can relax for one minute. Sorry did you say this break is too short? That’s good for a start. You are a toddler parent, you know.
-Hi, I am Axel, a child full of appetite, curiosity, and joy.
- When I go outdoors to play, I want to run in the middle of the street. Emotion tells me Run as fast as you can!
- But logic cries with a louder voice, the voice of my parents. Do not run! Come here and hold our hand!
- When I play outdoors, I want to climb the rope ladder. The emotion invites me. Climb high! You can do it!
- Go down! You will hurt yourself! The voice of logic reappears.
- When I spend time in our house storage, I want to explore the glass bottles on the top shelf. Emotion is whispering. Climb slowly and open all the glass bottles one by one.
- Do not climb! Come out of the warehouse! Logic stops me.
I’m tired now! I do not want to hear the voice of logic all the time. But I started to feel scared. I do not dare to listen to the emotion, either. What can I do? Godfather and Godmother, do you know?
-We know! We are going to tell you. You will ask the two voices to make a choir and answer you with a song.
-Thanks! I’m going to play again. Bye!
- -I want to throw the water from the bottle on the floor. I will have a pond to swim! Choir, go!
- -You can throw the water and splash out in the garden! How fun!
- -I want to climb up the lemon tree now! Choir, what do you say?
- -It’s okay to climb if dad or mom is close to you!
- -I want to run in the middle of the street!
- -You can run on the sidewalk or in the playground!
- -Godfather and Godmother, you saved me! Choir, you deserve loud applause!
Playtime!
What other ideas may Axel have?
1. It’s noon. What could be a better idea than pushing the chairs in the living room?
2………………………………………………..
3………………………………………………..
4…………………………………………………
5………………………………………………….
What could the choir sing to Axel?
1. You can push all the cars and make them run to race! How exciting!
2…………………………………………………
3…………………………………………………
4………………………………………………..
5………………………………………………..
Ο Ιερεμίας βρήκε ηρεμία
Εισαγωγή
Το βασικο θέμα της ιστορίας μιλάει για τα όρια που χρειάζονται τα μικρά παιδιά. Οι μικροί εξερευνητές είναι γεμάτοι ενέργεια και περιέργεια. Οι γονείς συνεχώς προσπαθούν να τους προστατεύσουν για να μη χτυπήσουν. Έτσι, αναγκάζονται να λένε συνέχεια “όχι” και “μη” μέσα στη μέρα τους. Όμως, το “όχι”, δε σταματάει τα παιδιά από την ανάγκη τους για νέες αποστολές. Έτσι, ένας δημιουργικός τρόπος (που πολλές φορές είναι αποτελεσματικός) είναι το “όχι” να γίνει “ναι” μέσα σε μια διαφορετική πρόταση.
Τα παιδιά ηρεμούν γιατί νιώθουν πως οι γονείς τους ακούν τις ανάγκες τους. Κι οι γονείς μπορούν να πάρουν μια ανάσα ή και δυο. Μη ζητάτε πολλά παραπάνω μικρά παιδιά έχετε!
Γεια σας είμαι ο Ιερεμίας!
- Γεια σας είμαι ο Ιερεμίας, ένα παιδάκι γεμάτο όρεξη, περιέργεια και χαρά.
- Όταν πάω να παίξω, θέλω να τρέχω στη μέση του δρόμου. Το συναίσθημα μου λέει Τρέξε ελεύθερα όσο θες εσύ!
- Αμέσως, η λογική πετάγεται με πιο δυνατή φωνή, τη φωνή των γονιών μου, ουρλιάζοντας: Μην τρέχεις, έλα κοντά μας να σου κρατάμε το χεράκι!
- Όταν βγαίνω έξω στον κήπο, θέλω να σκαρφαλώνω στην ξύλινη σκαλα.Το συναίσθημα με προσκαλεί, ανέβα ψηλά, σκαρφάλωσε, μπορείς!
- Κατέβα, θα χτυπήσεις, έλα να παίξεις κάτω! Εμφανίζεται πάλι η φωνή της λογικής.
- Όταν είμαι στην αποθήκη του σπιτιού μας, θέλω να εξερευνήσω τα γυάλινα μπουκάλια με τα χημικά που βρίσκονται στο πάνω ράφι. Το συναίσθημα μου ψιθυρίζει σκαρφάλωσε σιγά σιγά και άνοιξε τα μπουκάλια ένα ένα.
- Μην ανέβεις, μην τα ανοίξεις. Έλα έξω από την αποθήκη! Η λογική έρχεται να με σταματήσει.
Κουράστηκα πια! Δε θέλω να ακούω τη φωνή της λογικής όλη την ώρα. Όμως άρχισα να φοβάμαι. Δεν τολμώ να ακούω ούτε το συναίσθημα. Τι να κάνω; Nονά και Νονέ ξέρετε εσείς;
- -Εμείς ξέρουμε! Θα σου πούμε εμείς! Θα ζητήσεις από τις δύο φωνές να κάνουν χορωδία και να σου απαντανε τραγουδιστά, μελωδικά, αρμονικά!
- -Ευχαριστώ! Πάω να παίξω πάλι. Γεια σας!
- -Θέλω να ρίξω το νερό από το μπουκάλι στο πάτωμα να φτιάξω μια λιμνούλα να τσαλαβουτήσω! Χορωδία, πάμε!
- -Μπορείς να ρίξεις το νερό και να πλατσουρίσεις έξω, στον κήπο! Τι διασκεδαστικό!
- -Θέλω να ανέβω στη λεμονιά τώρα! Χορωδία, τι λες;
- -Αν είναι κοντά σου ο μπαμπάς και η μαμά είναι εντάξει να σκαρφαλώσεις!
- -Θέλω να τρέξω στη μέση του δρόμου!
- -Θα τρέξεις ελεύθερα στο πεζοδρόμιο και στην παιδική χαρα, μόλις φτάσουμε!
- -Νονά και Νονέ με σώσατε! Χορωδία σας αξίζει ένα μέγαλο χειροκρότημα! Κάνετε άψογη δουλειά!
Μία στιγμή οικογενειακής ευημερίας!
Ώρα για παιχνίδι!
Τι άλλες ιδέες θα μπορούσε να είχε ο Ιερεμίας;
- Είναι μεσημέρι. Τι καλύτερο υπάρχει από το να τρίζω τις καρέκλες στο σαλόνι;
2………………………………………………..
3………………………………………………..
4…………………………………………………
5………………………………………………….
Τι θα του απαντούσε η χορωδία;
- Μπορείς να σπρώξεις όλα τα αυτοκινητάκια να κάνουν αγώνα δρόμου! Τι συναρπαστικό!
2…………………………………………………
3…………………………………………………
4………………………………………………..
5………………………………………………..